Lanetidir Diken Sanki Gülün?
Başlangıçta gülün güzelliğini dikeninden aldığı gerçeğine karşılık bir serzenişti: “Niye hep güller dikenle iyi geçinmek zorunda, dikenlerde azıcık uyumlu olsa ne çıkar!”
Elbette… Ama dikeni gülün sevgilisi mi yoksa kötü yönleri olarak mı ele alıyoruz? Bunu şunu söylemek için soruyorum ki, her iki durumu da özetleyecektir sanırım:
Sevgi, insanı daha az ateşli yapar. Lakin gerçek sevgi değil de egoistçe bir sevgiyse o zaman müthiş bir sıcaklık vardır. Eğer diken gülün sevgilisi ise gül zaten dikenin tüm çirkin ve anlamsız yönlerini sevgisinin içinde dağıtmış olacaktır. Ki, bu durumda iyi geçinmek sadece bir söylemdir ve esasında gerçek sevginin gerektirdiği SEN-BEN denkleminin yok olması yani bir bütünü temsil etme gereği yerine getirilmiştir. Gül gerçekte kendisiyle iyi geçinir. Eğer soruma cevap dikenin gülün kendi içinde beğenmediği yönleri ise, gül kendini severek gururu, egosu ve bütün o anlamsız şeyleri(diken gibi) bu sevginin içinde kaybetmiştir. Ve bu durum durgun göle atılan taşın oluşturduğu gibi önce kendisine güzellik katarak gölün sonuna kadar dağılacak bir güzelliğin başlangıcıdır.
Ve son olarak;
Sevgi daima nefsi eritir. Her sevdiğinde nefis kaybolur. Birini sevdiğinde, en azından onun için gerçek aşkı hissettiğin bir kaç an içinde, sende hiç bir nefis hiç bir ego kalmaz.
Üzerine dikenden yeşil atlasını giymiş bir gülde, sevginin kayıp anlamlarıyla serzeniş bitti. Gülün dikenlerine takılan yürekten sızan bir kaç damla kan sevginin gizemi. Gerçek sevgi yüreklerin derinlerinden akar, egoistçe bir sevgi ise dikensiz gül için gözden damlayan gözyaşı tanelerinin suya dökülmesidir. Gözümüzde kazananlar su üstündeki dalgalar gibi… Ama dikkat etmek gerek, Akdeniz’in derinlerinde Ege akar, saklanmış yürek türküleri gibi… Gün sevdalıya kıyıya kadar türkülerle eşlik etmek günü gibi ama Cebelitarık’tan öte okyanus var. Ve bu dar geçide kadar sabretmeli. O gün gizemli tüm yürek türkülerine okyanus kucak açacak ve ışığın sızmadığı derinler okyanusun her bir zerresinde aydınlanacak. Gülün dikenine gizlenen cefakâr sevgi ile sonsuz aşk ve son aşk YÜREKTEN kucaklanacak, kıyıda son bulma korkusu olmadan…
Lanetidir diken sanki gülün. Oysa kutsallığını koruyan manevi giysi. O giysi içinde gül sevgidir.
Kategoriler: Kalemin Raksı