Düşün Dünyası

Bir zamanlar bir yerlerde en arzulu dilekler en safi beyazlarla ağaçlara asılırmış. Öyle ki, en kutsaldan parça kumaşlarla arzular kutsanırmış.…
Sevdiğimin dizlerinden öte durmuş akreple yelkovan. Yıl geçer geçmesine de, yürekte hep aynı mevsim, aynı hazan… Buyurun geçen günler sizin…
Gelmedik mi bir ağlama sesiyle sürgün buralara? Yol devam eder, çeşitli duygularla da; geri dönüş geldiğinde var mıdır tekrar sürgün…
Lordum! Yine gün döndüğünde, ve yine gece bir örtü gibi gündüzü gizlediğinde; merhametinden ışıltıları gökkubbene dağıt. Cennetinden kovulmaya sebep değildi…
Hani bir zaman ben de sizler gibi yüreğimden nağmelerle gergef işlerdim satır aralarına. Sonra birgün yoruldum. Kalemim suya düştü. Yürek…
Hayalin sessiz mırıltısıyla başlayan ve kimi belki son bulamamış kimi belki hiç başlamamış kimiyse kalp duvarlarında unutulmak istenmeyecek figürler çizmiş…