Gelmedik mi bir ağlama sesiyle sürgün buralara? Yol devam eder, çeşitli duygularla da; geri dönüş geldiğinde var mıdır tekrar sürgün…
Lordum! Yine gün döndüğünde, ve yine gece bir örtü gibi gündüzü gizlediğinde; merhametinden ışıltıları gökkubbene dağıt. Cennetinden kovulmaya sebep değildi…
Nerede bıraktığımı bilmediğim hatıralara saklamıştım seni. Yine beraberiz eski dostum Tristilia… Ayaklarımızda çürümeye başlayan prangalarda muhabbetimiz yıllansın da, bir gün…