Sadi’nin Gülistanı

Sayfalar dolusu şiirlere gizledim kokunu, kütüphaneler kurdum. Şimdi odam gül bahçesi…
Sabahlara kadar gülistanlarda dolaşır Sadi’yi ararım.
Sözlerinde aşka kanatları haram kılan ey Sadi!
Bilki kanatların hükmü ışıkta yanmak
Bir pervane olmadan aşkı anlamak ne mütenahi bir ezberse de, pervanelerin vuslatında yok oluşlarının aşka namzet bir birliktelik olduğunu bildirmek hadsizliği benden gelecek.
Ve sen sevgili, Sadi’nin gülistanında kaybolmana izin vermeyeceğim.