Derd-i Hazan Bitti

Hüzzam mevsimini yine acıların çektiği bi kağnıyla geçtim. Ellerimde şeytani darbelerin kondurduğu kızılımsı renklerin hakimiyeti ve düşüncemde farkındalıktan eser kalmamış bir kendini bilmezlik var.

Derd-i Hazan bitti, bedenim hüzzam yağmurları altında bahara hazırlıklarını tamamladı. Sürülmüş gönül toprağına attığı tohumların nelere gebe oldugunu mevsimlerin yönlendirdiği zaman dilimleri gösterecek.Kimbilir her bir tohum belki acıya belki sevgiye birer yol olucak…

Yüksek benliğinden bihaber düşüncelerim hüzzam mevsiminin kendisine neler püskürteceğini bilmeden zamanın adaletsizliğine başkaldırıyor.İçindeki tohumlar her ne kadar ne oldugu belli olmasa da ona umut veriyor.Ateş tohumları lucid rüyalarda sevda yagmurlarına dönüştürülürken reelde de bunu yapmanın elbet bi yolu vardır. Ve düşlerim, düşüncelerim farkındalığın verdiği güçle gizemli gerçeklere yön verecek hale geleceği günü, gerçek hayatı sanki bir rüyaymış gibi ellerinde okşayarak şekillendireceği anı beklerken hazan bahara yer veriyor.Bunu başardığı zaman kendini bilmezlere kendini bildirecektir ruhum, düşüncem, bedenim….